Προσδοκία και Ματαίωση
“Εγώ κάνω το δικό μου κι εσύ το δικό σου. Εγώ δεν ήρθα σ’αυτόν τον κόσμο για να ικανοποιώ τις προσδοκίες σου, κι ούτε εσύ ήρθες σ’αυτόν τον κόσμο για να ικανοποιείς τις δικές μου. Γιατί εσύ είσαι εσύ κι εγώ είμαι εγώ. Κι αν τύχει και συναντηθούμε θα είναι ωραία. Αν όχι δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι.” Fritz Perls
Η προσδοκία είναι η αναμονή με ελπίδα για κάτι ή για κάποιον. Είναι μια οπτική για το πως θέλουμε να είναι τα πράγματα. Οι προσδοκίες είναι συνήθως βασισμένες σε προηγούμενες εμπειρίες μας. Μπορούν να επηρεάσουν τη συμπεριφορά μας και κατά συνέπεια τη σχέση μας με τους άλλους.
Το ίδιο σημαντικές μπορούν να γίνουν και οι προσδοκίες των άλλων για εμάς. Το τι περιμένω από εσένα είναι το ίδιο καθοριστικό με το τι σκέφτομαι ότι περιμένεις εσύ από εμένα, όπως και το τι όντως περιμένεις εσύ από εμένα.
Η αυτογνωσία είναι ο καταλύτης. Η αποδοχή ότι δεν είμαστε ίδιοι και η γνώση ότι αυτό είναι οκ. Δεν χρειάζεται να ταιριάζουμε με όλους, αλλά και ούτε είμαστε απαραίτητα καλά με αυτούς που ταιριάζουμε.