Η ψυχοθεραπεία, βασίζεται στη λεκτική επικοινωνία ανάμεσα στο θεραπευόμενο και το θεραπευτή και στη σχέση μεταξύ τους. Αποσκοπεί στο να βοηθήσει το θεραπευόμενο να αντιμετωπίσει τα προβλήματά του, να προσαρμοστεί στη ζωή του, να ανακουφιστεί από τα δυσάρεστα ψυχολογικά συμπτώματά του, να βελτιώσει τη νοητική του κατάσταση ή/και να συμβάλλει στην κοινωνική του επανένταξη, επιτρέποντάς του να ζήσει μια όσο το δυνατόν πιο ικανοποιητική ζωή. 

Η Γνωστική Συμπεριφορική Θεραπεία σήμερα αποτελεί την πλέον σύγχρονη, επιστημονικά τεκμηριωμένη και αποτελεσματική μορφή ψυχοθεραπείας. 

Αρχικά σχεδιάστηκε για να θεραπεύσει την κατάθλιψη και τώρα εφαρμόζεται θεραπευτικά για την αντιμετώπιση διαφόρων ψυχικών καταστάσεων, όπως οι αγχώδεις διαταραχές, οι διαταραχές πρόσληψης τροφής και πολλές άλλες ψυχικές δυσκολίες. Χρησιμοποιείται επίσης για τη βελτίωση δυσλειτουργικών στοιχείων της προσωπικότητας όπως η συστολή, η εσωστρέφεια, η έλλειψη αυτοπεποίθησης κλπ.

Επικεντρώνεται στο παρόν, στα τωρινά προβλήματα του θεραπευόμενου. Αν τα παρόντα προβλήματα σχετίζονται με συναισθηματικές δυσκολίες του παρελθόντος, τότε γίνεται αναφορά στο παρελθόν για να βρεθούν οι συσχετίσεις και να ερμηνευθεί η τωρινή μη λειτουργική συμπεριφορά. Ως θεραπεία είναι δομημένη και σταθερά προσανατολισμένη στους στόχους. Έχει βραχεία διάρκεια, καθώς επιδιώκει την όσο το δυνατόν συντομότερη αλλαγή της δυσλειτουργικής συμπεριφοράς. 

Ο θεραπευτής έχει ενεργητικό ρόλο στην θεραπευτική διαδικασία. Η συνεργασία μεταξύ θεραπευτή και θεραπευόμενου είναι σημαντική. Από κοινού τίθενται οι επιθυμητοί στόχοι και συζητιούνται οι αποφάσεις για τις τεχνικές που θα εφαρμοστούν. Έτσι, κατά κάποιον τρόπο, καταστρώνεται το θεραπευτικό σχέδιο με την εφαρμογή του οποίου ο θεραπευόμενος θα επεξεργαστεί και θα αντιμετωπίσει τις δυσκολίες του και τελικός στόχος είναι να γίνει ο θεραπευόμενος θεραπευτής του εαυτού του.